ডিজিটেল আলাপ :: মঞ্জৰী

#ডিজিটেল_আলাপ ::

:: সপোন :: মঞ্জৰী ::

জীৱনৰ লক্ষ্য, জীৱনৰ সপোন! 

প্ৰশাসনিক বিষয়া, মুখ্যমন্ত্ৰী, প্ৰধানমন্ত্ৰী, সফল চিকিৎসক, বুদ্ধিদীপ্ত ইঞ্জিনীয়াৰ, বৈজ্ঞানিক, বুদ্ধিজীৱী কিমানৰ যে কিমান সপোন! এজন সফল খেতিয়ক, পুলিচৰ কনষ্টেবল, এটি চৰকাৰী চাকৰী লাগিলে দ্ৰাইভাৰ বা পিয়ন, চকীদাৰেই নহওক কিয়(!)... বহু যুৱক-যুৱতীৰ এনে সপোনো ডাঙৰ হয় বয়সৰ লগেলগে৷ সপোন সাৰ্থক হোৱাৰ আনন্দ সকলোৰে কিন্তু সমান! ডাক্তৰ হোৱাৰ সপোন বাস্তৱায়িত হোৱাৰ আনন্দ আৰু স্কুলৰ স্থায়ী চকীদাৰৰ চাকৰিটো পোৱাৰ সপোন সঁচা হোৱাৰ আনন্দও একেই৷ প্ৰতিটো সপোন সঁচা কৰিবলৈ একেই সাধনা বা দৃঢ়তাৰ প্ৰয়োজন!

দুষ্ট-বদমাছ মানুহক শাস্তি দিবলৈ সৰুৰে পৰা পুলিচৰ কনষ্টেবল হোৱাৰ সপোন দেখি অহা গাঁৱৰ  সাধাৰণ পৰিয়ালৰ এজনী সহজ সৰল কিন্তু দৃঢ়মনা ছোৱালী মঞ্জৰী (নামটো সলাই দিছোঁ)৷ পঢ়াশুনা, নাচ-গান, খেলা-ধূলা, লেখা-মেলা... সকলোতে সমানে আগ্ৰহী৷ সেই সপোনৰ যাত্ৰাৰ এক আলাপ, "ডিজিটেল আলাপ" ৷ ধাৰাবাহিক ভাৱে কেইটামান খণ্ডত এয়া মোৰ এক নতুন প্ৰচেষ্টা৷ বন্ধু, শুভাকাংক্ষী আৰু হৃদয়বান পাঠকে পঢ়ি গঠনমূলক সমালোচনা দিলে মোৰ চেষ্টাত সফল হোৱা বুলি ভাবিম🙏🙏

#ডিজিটেল আলাপ

:: মঞ্জৰী :: (ষোল্ল)

: ডিগ্ৰীৰ ৰিজাল্ট কেনে হ’ল?

:: ৫৯% পাইছিলোঁ,চাকৰিৰ ধাণ্ডাত পঢ়া নাছিলোঁ 

   যে৷

: বাঃ, ৫৯% বহুত ভাল নম্বৰ৷ দৌৰা বা আন

  শৰীৰ চৰ্চা কৰিছিলা? কেতিয়াৰ পৰা?

:: মই 3rd Semesterত টাইকোৱাণ্ডোত জইন 

   কৰিছিলোঁ৷ ক্লাছ  ii/iii পৰা দেউতাৰ লগত 

   প্ৰায়েই ব্যাম কৰিছিলোঁ৷ Interview ৰ সময়ত 

   দেউতাও পুৱাৰাতি উঠিছিল,চাইকেল চলাই 

   চলাই মোৰ লগত গৈছিল আৰু মই 

   দৌৰিছিলোঁ৷ মোক দেখি ওচৰৰে এজনী    

   ছোৱালীও ওলাইছিল৷

: কিমান দূৰ?

:: কিমান দূৰ ক’ব নোৱাৰোঁ, কিন্তু ৪০/৪৫ মিনিট 

   দৌৰিছিলোঁ৷

: এই সময়চোৱাত চাকৰি বিচাৰি আছিলা? 

:: পুলিচৰ ইণ্টাৰ্ভিউ দি আছিলোঁ৷

: সৰুৰ পৰা ডিগ্ৰীলৈ ছোৱালী হিচাবে কিবা 

  নেতিবাচক অভিজ্ঞতা?

:: তেনেকুৱা বিশেষ নাই বাৰু, কিন্তু কম সময়তে 

   বহুতক আপোন বুলি ভাবি পিছত দুখ পাইছোঁ 

   বহুত।😄

: ছোৱালী কিছুমান কেতিয়াবা আতিশয্যৰ 

  সন্মুখীন হয়, ছাত্ৰী অৱস্থাত তেনে কিবা?

:: নাই, তেনেকুৱা অভিজ্ঞতা নাই৷ এবাৰ ৰাতি 

   নলবাৰীলৈ ৰাস চাবলৈ যাওঁতে এজন ল’ৰাই 

   পিছফালে চুই আছিল মাজে মাজে৷ এবাৰ 

   সুবিধা বুজি হাতত থাপ্‌মাৰি ধৰি প্ৰচণ্ড জোৰে 

   চৰ সোধাইছিলোঁ৷ পিছত মানুহবোৰে লপাথপা 

   দি পুলিচক গতাই দিছিল৷

: বেচ সাহসী তুমি! ভাল লাগিল শুনি৷

: কলেজ এৰালৈকে তোমাৰ প্ৰেম নহ’ল?

:: প্ৰেম মানে সেই ল’ৰাজন! তাতেই শেষ😁

: So sad😂 

: তোমালোকৰ আলোচনাৰ বিষয় বস্তু মূলতঃ কি 

  আছিল? কলেজৰ বন্ধু বান্ধৱীৰ মাজত?

:: আমি সকলো নিম্ন বা নিম্ন মধ্যবিত্ত পৰিয়ালৰ 

   আছিলোঁ, সেয়েহে আমি কৰ্মকে প্ৰাধান্য 

   দিছিলোঁ, পঢ়া শেষ কৰি কি কৰিম?

: দেশৰ ৰাজনৈতিক পৰিস্থিতি, অৰ্থনৈতিক 

  অৱস্থা, সাহিত্য, সংস্কৃতি এইবোৰ নিয়মীয়া 

  আলোচ্য বিষয় নাছিল তেন্তে?

:: দেখা বা শুনা খিনিয়েই, আমি বিশেষ অংশ 

   নলৈছিলোঁ, বয়সো কম আছিল৷

:: নতুন প্ৰজন্মৰ শিক্ষিতা ছোৱালী হিচাবে আৰু 

   কেইটামান কথা সুধিম৷

:: ঠিক আছে৷

: লিভ্‌ইন ৰিলেচনশ্বিপক আইনে স্বীকৃতি দিছে৷ 

  তুমি নিজৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰয়োজন হ’লে এনে 

  ব্যৱস্থাত সোমাবা নে?

:: মই সমৰ্থন কৰোঁ, কাৰণ আজিৰ যুগত পাৰিলে 

   ইজনে সিজনক বুজি লোৱা দৰকাৰ৷ কিন্তু মই 

   নিজে এনে ব্যৱস্থাত সোমাব নিবিচাৰোঁ৷ মই 

   প্ৰচলিত সমাজ ব্যৱস্থা ম’তেই চলিবলৈ ভাল 

   পাওঁ৷

: বিয়াৰ আগতে শাৰীৰিক সম্পৰ্ক গ্ৰহণযোগ্য হয় 

  নে নহয়?

:: মই উচিত বুলি নাভাবোঁ৷ আমি যিমানেই মডাৰ্ণ 

   টেক্‌নলজি ব্যৱহাৰ নকৰোঁ কিয়, কিছুমান 

   কথাত out dated হৈ থাকিয়েই ভাল পাওঁ 

   মই৷

: সমকামীতাকো আইনে স্বীকৃতি দিছে, আনকি 

  বিয়াৰ বাবেও অনুমতি দিছে৷ তোমাৰ অভিমত?

:: সমৰ্থন কৰোঁ৷ বিধিসন্মত ভাৱে সুখী হোৱাৰ 

   অধিকাৰ সকলোৰে আছে৷

: তৃতীয় লিংগৰ মানুহৰ বিষয়ে কেতিয়াবা গভীৰ 

  ভাবে চিন্তা কৰি চাইচানে? তেওঁলোকৰ   

  জীৱনশৈলীৰ উন্নতিৰ বাবে সমাজৰ কি দায়িত্ব

  হোৱা উচিত?

  

:: তৃতীয় লিংগৰ মানুহকো সমান অধিকাৰ দিব 

   লাগে, সমাজে সমানে গ্ৰহণ কৰিব লাগে৷ কিন্তু 

   বাস্তৱত এনে নহয়, আনকি শিক্ষিত মানুহেও 

    নাক কোঁচাই যিটো দুৰ্ভাগ্যজনক৷

: ১) ভাৰতৰ বহু মহিলা গাৰ্হস্থ্য নিৰ্যাতনৰ বলি 

  হয়, ইয়াৰ মুখ্য কাৰণ কি? 

 ২) নাৰী-পুৰুষ উভয়ৰ ওপৰত বাঢ়ি অহা যৌন 

     নিপীড়নৰ কাৰণ কি কি বুলি ভাবা?

:: ১) কাৰণ বহুত আছে৷ বুজাবুজিৰ অভাৱ৷ 

   কিছু ক্ষেত্ৰত দেখা যায় ইজনৰ সিজনৰ প্ৰতি  

   সন্মানৰ অভাৱ৷ ইয়াতকৈও মুখ্য কাৰণ 

   অশিক্ষিত মানুহৰ অদুৰদৰ্শীতা৷ পূৰণি নীতি 

   নিয়ম, অন্ধবিশ্বাস এইবিলাকো আছে৷

:: ২)অল্পবিদ্যা ভয়ংকৰীৰ দৰে কথা৷ নিজক 

   বহুত আপডেটেদ, স্মাৰ্ট বুলি ভাবি "বহুত কথা 

   জানো" এইটো লেবেল দি নিজক সজাই    

   ল'ব আৰু পৰিণাম বেলেগ হয়৷ মবাইলো এই    

   ক্ষেত্ৰত দোষী৷ সৰু সৰু ল'ৰা ছোৱালী খিনিও 

   এনেকৈয়ে নষ্ট হৈ গৈছে৷ অভিভাৱকসকলেও 

   খোলা খুলিকৈ কথা নাপাতে৷

: বেশ্যাবৃত্তি এক আদিম বৃত্তি যদিও ইয়াক

  সমাজে এতিয়াও জীৱন নিৰ্বাহৰ অসৎ পথ 

  বুলি গণ্য কৰে৷ এই বৃত্তিত জড়িত সকলে যুক্তি  

  দৰ্শাই যে সকলো জীৱিকাতে মানুহে দেহৰ 

  বিভিন্ন অংগৰ ব্যৱহাৰ কৰে, তেওঁলোকেও 

  ঠিক তাকেই কৰে৷ তুমি কি ভাবা, সমাজে 

  বেশ্যাবৃত্তিক সন্মানজনক জীৱিকা হিচাবে 

  স্বীকৃতি দিয়া উচিত নে?

:: সমাজ যিমানেই আধুনিক নহওক কিয়, 

   কিছুমান কথা মুকলিকৈ গ্ৰহণ কৰাৰ সাহস 

   বহুতৰে নাথাকে৷ স্বীকৃতি দিয়াটো ভাল হ’ব 

   বুলি ভাবোঁ৷ ধৰ্ষণৰ সংখ্যা কমাৰ সম্ভাৱনা 

   আছে৷ কিন্তু ইয়াৰ বেয়া প্ৰভাবো নপৰাকৈ 

   নাথাকিব৷

: তোমাৰ ট্ৰেইনিঙৰ প্ৰথম দিনাৰ অভিজ্ঞতা 

  কেনে আছিল? ক’ত হৈছিল?

:: ইয়ালৈ অহাৰ ১৫ দিনৰ পিছত ট্ৰেইনিং আৰম্ভ 

   হৈছিল৷ প্ৰথম দিনা পূজা হৈছিল৷ আমাক 

   পেৰডৰ সাধাৰণ নিয়মবোৰ শিকাইছিল৷ 

   সকলো ভাল লাগিছিল৷ 

   ইয়াতেই মানে বেংগালুৰুত হৈছিল ট্ৰেইনিং, 

   এঘাৰ মাহ৷

: ছোৱালীবোৰক বেয়া কথা কৈ হাৰাশাস্তি কৰে 

  বুলি শুনো, হয়নে কথাটো?

:: নহয় নহয়, তেনেকুৱা একো নহয়৷ কাৰো 

   হিম্মতেই নাথাকে বেয়া কথা ক’বলৈ৷

: বন্দুকটো দাঙি দাঙি কান্ধ নিবিষাই নে?

:: প্ৰথম দিনা বহুত কষ্ট হৈছিল, লাহে লাহে 

   অভ্যাস হ’ল৷

: তুমি বহু ঠাই ঘূৰিলা, বিভিন্ন ঠাইৰ বহু ছোৱালী 

  লগ পালা, অসমৰ আৰু বেলেগ ঠাইৰ 

  ছোৱালীৰ মাজত চকুতলগা পাৰ্থক্য ক’ত?

:: অসমৰ মানুহ বহুত helpful আৰু স্বাৰ্থপৰ    

   নহয়৷ এক কথাত ক’বলৈ হ’লে অসমীয়া 

   মানুহৰ দৰে সহজ সৰল মানুহ ক’তো পাবলৈ 

   নাই৷

: তোমাৰ লগত ইমান দিনে বহুত কথা পাতিলোঁ, 

  তোমাৰ অভিজ্ঞতাবোৰ শুনিলোঁ৷ বহুত ধন্যবাদ 

  যাঁচিলোঁ, তোমাৰ সহযোগিতাৰ বাবে৷ তোমাৰ 

  ভৱিষ্যত সুৰক্ষিত হওক আৰু বহুত সুখী হোৱা 

  সেই কামনাৰে এই খণ্ডটোৰ সমাপ্তি ঘটালোঁ৷ 

  তোমাৰ বিয়া-বাৰু হোৱাৰ পিছত, কিছুবছৰৰ 

  পিছত আকৌ এনেদৰে নতুন অভিজ্ঞতাবোৰ 

  শুনিম৷ 

  শুভেচ্ছা জনাই সামৰিছোঁ৷

:: Thank you so much. আপুনিয়েই মোৰ জীৱনৰ প্ৰথম ব্যক্তি যিয়ে ইমান মন দি মোৰ কথাবোৰ শুনিলে৷ মোৰ বহুত ভাল লাগিল আপোনাৰ আগত কথাবোৰ প্ৰকাশ কৰি৷ 🙏

********** সমাপ্ত *********

#ডিজিটেল